Όσοι θεωρούν τις ξένες «σφυρίχτρες» ως Πανάκεια για τη χρόνια πάθησης της κυπριακής διαιτησία πλανώνται πλάνην οικτράν. Εδώ και λίγο καιρό οι επιλογές του Ντομένικο Μεσίνα από το εξωτερικό αποδεικνύονται «πατάτες» σε βαθμό που μεγεθύνουν το πρόβλημα αντί να το περιορίζουν.
Οι πλείστοι από τους ξένους διαιτητές που κάνουν το χατίρι στην ΚΟΠ να διευθύνουν αγώνες του πρωταθλήματος αποδεικνύονται πολύ πιο… λίγοι από τους Κύπριους.
Το μοναδικό «πλεονέκτημα» τους είναι πως δεν μπορεί να τους αποδοθεί σκοπιμότητα, όμως η ασχετοσύνη τους το καταργεί. Ομιλώ κυριολεκτικά, καθότι κάποιοι αποδεικνύουν πως δεν γνωρίζουν βασικούς κανόνες του ποδοσφαίρου.
Έχω την εντύπωση πως η επιλογή των περισσότερων ξένων διαιτητών που φέρνει για τους αγώνες ο σινιόρε Μεσίνα γίνεται είτε στο… καζαντί είτε με ζίττουρα. Κοινώς, δηλαδή, στο κουτουρού.
Συγγνώμη, αλλά δεν μπορώ να εξηγήσω αλλιώς τις ουκ ολίγες άστοχες διαιτησίες των ξένων, με σφυρίγματα εκτός τόπου και χρόνου σε βαθμό που εκθέτουν τόσο την Επιτροπή Διαιτησίας όσο και την ΚΟΠ.
Ναι μεν όλοι (σχεδόν) υποστηρίζουν την κάθοδο ξένων διαιτητών, όμως για να μειωθούν τα λάθη θα πρέπει η ΚΟΠ να φέρνει όσους έχουν τις στοιχειώδεις ικανότητες και όχι τα «φρούτα» των Ομοσπονδιών που συνεργάζεται.
Υ.Γ.: Προβλέπω ότι ο Ιταλός θα μάθει τα κυπριακά… φαρσίν. Μετά το τζιεγκένης εμπλουτίζει το λεξιλόγιο του και με το καζαντί, ένα παραδοσιακό παιχνίδιο των πανηγυριών, τα ζίττουρα και το κουτουρού. Τώρα που το σκέφτομαι και η διαιτησία μας είναι για τα παναύρκα!
Κουτσομπόλης