Μέρα χαράς, μέρα γιορτής για τον ενδοξότερο Σύλλογο της Κύπρου η 30η Ιανουαρίου καθώς συμπληρώνονται 114 χρόνια από την ίδρυση ενός Αναγνωστηρίου με την επωνυμία «Ανόρθωσις», που έμελλε να εξελιχθεί σε ένα φάρο εθνικό, πολιτιστικό, κοινωνικό και αθλητικό.
Οι σκοποί της ίδρυσης του Συλλόγου ξεκάθαροι, δίνουν έκτοτε το στίγμα της δράσης του και τονίζουν το εύρος της προσφοράς του σε όλους τους τομείς: «Αναγνωστήριον υπό την επωνυμίαν Ανόρθωσις, επί της ηθικής αναπλάσεως, της ελληνικής μορφώσεως και της ψυχαγωγίας των μελών αυτού».
Η ημέρα της ιδρύσεως συνέπεσε με την Γιορτή των Γραμμάτων και όχι τυχαία, αφού η μόρφωση και η ελληνοχριστιανική διαπαιδαγώγηση των μελών της υπήρξε προτεραιότητα για την Ανόρθωση. Συνέπεσε επίσης με το όραμα του Ελευθέριου Βενιζέλου για την Μεγάλη Ελλάδα των δυο ηπείρων και των πέντε θαλασσών, με τον νεοσύστατο Σύλλογο να συντάσσεται πλήρως με τις εθνικές επιδιώξεις και να λαμβάνει επί τούτου συγχαρητήριο τηλεγράφημα από τον Ελλαδίτη Πρωθυπουργό.
Βαλκανικοί πόλεμοι, Παγκόσμιοι πόλεμοι, Οκτωβριανά, Απελευθερωτικός Αγώνας ΕΟΚΑ 1955-59. Η Ανόρθωσις παρούσα με τα πιο εκλεκτά μέλη της, καταθέτει το αίμα της στο βωμό του Έθνους. Η Ανόρθωσις πρώτη στο κάλεσμα της πατρίδας, έγραψε χρυσές σελίδες δόξας, ηρωισμού και αυταπάρνησης.
Έμβλημα του Συλλόγου ο «Φοίνικας», το μυθικό πουλί που αναγεννάται εκ της τέφρας του και είναι από τις περιπτώσεις εκείνες που η ταύτιση των συμβολισμών με την πραγματικότητα μοιάζει απόλυτη. Η Ανόρθωσις και οι άνθρωποί της στάθηκαν απέναντι από συντρίμμια πολλές φορές: ποτέ τους όμως δε λύγισαν. Σήκωσαν τα μανίκια και μέσα από τα χαλάσματα ύψωσαν παλάτια, κατέκτησαν κορυφές και αναμετρήθηκαν περήφανα με κάθε δυσκολία, κάθε πρόκληση.
«Πλανάται όμως ο κατακτητής, το πνεύμα της Ανορθώσεως δεν πτοάται, δεν καταστρέφεται και η ωραία μας Ανόρθωσις ως ο Φοίνιξ που είναι το έμβλημα της, θα αναγεννηθεί και πάλιν, διά να συνεχίσει την ιστορικήν και μεγάλην πορείαν της…», αναφώνησε ο Αναστάσης Οικονομίδης μπροστά στα συντρίμμια του κατεστραμμένου οικήματος από τους Άγγλους στις 8/7/1958.
Ομοίως και το μαύρο καλοκαίρι του 1974 που οι Αμμοχωστιανοί έχασαν τα πάντα. Ή, σχεδόν τα πάντα… Γιατί έμεινε η Ανόρθωσις που την κουβάλησαν μαζί τους με ιερό όρκο να μην την αφήσουν να σβήσει. Μπορεί να διασκορπίστηκαν σε όλη την ελεύθερη Κύπρο, όμως και πάλι τα κατάφεραν να την κρατήσουν όχι απλά ζωντανή αλλά πρωτοπόρα και παντοδύναμη ως η από ιδρύσεως αποστολή της. Με ιδιόκτητο γήπεδο ποδοσφαίρου στη Λάρνακα και δυο κλειστά αθλητικά κέντρα σε Λεμεσό και Λευκωσία να αποτελούν σημείο συνάντησης, σημείο λησμονιάς για κάθε πρόσφυγα.
Εντός γηπέδων και στίβων, οι επιτυχίες δεν υστερούν: κάθε άλλο. Με 122 επίσημους τίτλους στα αθλήματα που καλλιεργεί, εκατοντάδες αγώνες στα κύπελλα Ευρώπης κάθε αθλήματος και στιγμές δόξας που έμειναν για πάντα στην ιστορία.
Χρόνια πολλά Ανόρθωσις!
- :