Σωματεία και ποδοσφαιρικές εταιρείες χρωστούν τα… μαλλιοκέφαλά τους στο κράτος και κάποια εξακολουθούν να μη δίνουν «δεκάρα τσακιστή», παρά τις διευκολύνσεις και τους διακανονισμούς που έγιναν.
Οι κακοπληρωτές επικαλούνται πάντα με προκλητική άνεση τα οικονομικά προβλήματα και οι κυβερνήσεις κάνουν συνέχεια τα στραβά μάτια. Διότι, κυρίες και κύριοι, ομάδες ίσον οπαδοί και φυσικά ψηφοφόροι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.
Όταν, όμως, έχουμε περίοδο μεταγραφών ως διά… μαγείας λεφτά υπάρχουν στο ποδόσφαιρο! Όχι απλώς για να γίνουν κάποιες κινήσεις που θα κλείσουν «τρύπες», αλλά και για υπερβάσεις.
Το άκρον άωτον του παραλογισμού είναι ότι όλο αυτό το σκηνικό δεν γίνεται στα μουλωχτά, έτσι για να τηρούνται τα προσχήματα. Τουναντίον, οι παράγοντες διατυμπανίζουν τα «κατορθώματά» τους, καλώντας τους οπαδούς να… τσοντάρουν για την ομαδάρα τους.
Την ίδια ώρα, το κράτος χειροκροτά στο παρασκήνιο και νομιμοποιεί την παρανομία, σε μια ακόμα επίδειξη ξετσιπωσιάς που κυριαρχεί εδώ και χρόνια, με τα σκάνδαλα να μην έχουν τέλος.
Θα γίνουν, λοιπόν, μεταγραφές όπου νάναι. Από όλους ανεξαιρέτως, παρακαλώ. Και οι πιο «ηχηρές» θα είναι από εκείνους που δεν έχουν χρήμα για να πληρώσουν τις οφειλές του…
Γιατί όχι; Εδώ το λέει και το τραγούδι, αγαπητοί: «Οι ωραίοι έχουν χρέη και πληρώνουν με φιλιά»! Στην προκειμένη περίπτωση τακτοποιούνται όλα με «γλείψιμο των κρατούντων», όμως η ουσία δεν αλλάζει.
Εν κατακλείδι, πολύ καλά κάνουν. Έτσι, για να ξεγυμνώνουν τους αρμόδιους με ένα απίστευτο «στριπτίζ» και να έχουμε να λέμε…
Άσχημος
