Συμφωνώ απόλυτα με την τοποθέτηση του Κωνσταντίνου Σιαμπουλλή σχετικά με τον ντόρο που γίνεται για τη διαιτησία: «Για ένα φίλαθλο που σκέφτεται με υγεία μπορεί να αντιληφθεί ότι πίσω από τις φωνές υπάρχει και σκοπιμότητα», ανέφερε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος Τύπου της ΚΟΠ.
Ανοίγω παρένθεση για να ξεκαθαρίσω πως εκτιμώ αφάνταστα τον εκλεκτό συνάδελφο, για αποφυγή παρεξηγήσεων. Και ό,τι ακολουθεί αφορά στην Ομοσπονδία και όχι στον ίδιο. Κλείνει η παρένθεση.
Τι κάνει, όμως, η ΚΟΠ για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το φαινόμενο των φωνών και της κλάψας; Η απάντηση είναι πανεύκολη. Τίποτε απολύτως! Και να ήταν μόνο αυτό στα τσακίδια.
Γιατί, κυρίες και κύριοι, η ΚΟΠ φροντίζει να ενισχύει το φαινόμενο και μάλιστα με δύο τρόπους. Ο πρώτος είναι ότι κατά κανόνα οι κλαψιάρηδες τακτοποιούνται στην πορεία, αφού οι ομάδες τους παίρνουν σφυρίγματα από τη διαιτησία και φωνάζουν άλλοι. Συνεπώς η σκοπιμότητα τους εξυπηρετείται όμορφα και ωραία από την Ομοσπονδία.
Ο δεύτερος είναι ότι η ΚΟΠ γουστάρει όλο αυτό το «καρκασιαλλίκιν» επειδή κονομάει και μάλιστα χοντρά. Ευρώ με τη σέσουλα θα μπουν στο ταμείο της όταν ο Αθλητικός Δικαστής επιληφθεί των καταγγελιών που θα γίνουν για δηλώσεις και ανακοινώσεις οι οποίες θίγουν το κύρος (σ.σ. εδώ γελάτε ή κλαίτε ανάλογα) της διαιτησίας και όλα τα συναφή που επισυνάπτονται στο κατηγορητήριο. Και για όλα υπάρχει… ταρίφα σε πρόστιμο. Επομένως, ποιος ο λόγος να κάνει κάτι για να εξαλειφθούν οι φωνές η ΚΟΠ; Χαίρετε…
Γιώργος Χατζηαντώνης