Η Ομόνοια δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις του αγώνα με την Καραμπάχ και δέχθηκε βαριά ήττα. Παρότι προηγήθηκε στο ημίχρονο έζησε εφιαλτικό βράδυ στην επανάληψη και απογοήτευσε τους χιλιάδες οπαδούς της που βρέθηκαν στο γήπεδο.
Αυτή είναι η αλήθεια και βάζοντας στην εξίσωση την παρατεταμένη μέτρια εικόνα που δείχνει η ομάδα του «τριφυλλιού» στο ξεκίνημα της περιόδου δημιουργείται αρνητικό και ανεπιθύμητο κλίμα.
Η κριτική είναι φυσιολογικό επακόλουθο των πιο πάνω και δικαιολογείται ως ένα βαθμό. Διότι παρατηρείται το φαινόμενο της ισοπέδωσης των πάντων εν ριπή οφθαλμού και αυτό μόνο ζημιά κάνει στην Ομόνοια.
Ο Χένινγκ Μπεργκ δεν αλλάζει την προσέγγισή του στα δεδομένα, σε σημείο που… παρεξηγείται! Διότι κάποιοι άρχισαν πάλι τη μουρμούρα και λένε πως συνεχίζει το ίδιο «βιολί», όμως η πραγματικότητα και τα αποτελέσματα τον διαψεύδουν.
Στην προκειμένη περίπτωση η ρήση που λέει ότι «η νίκη έχει πολλούς πατέρες και η ήττα είναι ορφανή» ταιριάζει γάντι. Η απόλυτη διάσταση απόψεων μεταξύ οπαδών και οποιονδήποτε άλλων με τον Χένινγκ Μπεργκ δεν είναι τυχαία. Κάθε άλλο… Οφείλεται στην εκ διαμέτρου αντίθετη κουλτούρα ενός Νορβηγού και των Κυπρίων.
Δέχθηκε τεσσάρα η Ομόνοια και ο Νορβηγός μιλά για «εμπειρίες μάθησης, προκειμένου να προοδεύει η ομάδα και να γίνεται καλύτερη, αγωνιζόμενη σε ψηλό επίπεδο και απέναντι σε πολύ ποιοτικούς αντιπάλους». Συν τοις άλλοις δεν «ρίχνει» σε καμία περίπτωση τους παίκτες του και επαναλαμβάνει πως το ρόστερ είναι καλύτερο από πέρσι.
Στον αντίποδα ο Κύπριος αναζητά εξιλαστήρια θύματα για την ήττα, με το «κολάνι» να παίρνει πρώτο και καλύτερο τον προπονητή. Και δώστου «χολή» για τους πάντες από «προπονητές της κερκίδας» και άλλους δήθεν σχετικούς με το ποδόσφαιρο.
Μέσα σε όλον αυτό τον κυκεώνα υπάρχουν και τα γεγονότα. Με αυτή την τακτική έφερε την Ομόνοια στο ζενίθ από το ναδίρ ο Χένινγκ Μπεργκ και την ακολουθεί πιστά. Ίσως επειδή νιώθει πως δεν χρωστά απαντήσεις σε κανέναν και η μόνη του έγνοια είναι να κάνει αυτό που απέδειξε ότι γνωρίζει πολύ καλά, με απώτερο σκοπό να δικαιωθεί εκ νέου.
Όσο για τους επικριτές του προφανώς ξέχασαν πολύ γρήγορα ότι αυτός ο προπονητής τους έβγαλε ουκ ολίγες φορές στους δρόμους και τους έδωσε ξανά τη χαμένη τους μαγκιά.
Εν κατακλείδι μήπως κάποιοι έχασαν την μπάλα; Για ψάξτε το…
Γιώργος Χατζηαντώνης