Η ιστορία πίσω από έναν πανηγυρισμό: Ο «μεθύστακας» και η καρέκλα του… μαρτυρίου!

Eάν δεν είσαι αρκετά τυχερός στη ζωή σου να έχεις δει τον Τζορτζ Μπεστ να μαγεύει με την μπάλα στα πόδια, γιατί γεννήθηκες κάποια χρόνια αργότερα, τότε ενδεχομένως να έχεις πετύχει τον Πολ Γκασκόιν.

Ταλαντούχος, με εξαιρετική τεχνική, μεγάλη προσωπικότητα εντός αγωνιστικών χώρων, αλλά και ιδιόρρυθμος, εκκεντρικός, με μεγάλα πάθη και τεράστιες αδυναμίες. Μία από αυτή και το πότο…

Κάτι, αντίστοιχο με τον μεγάλο Τζορτζ Μπεστ. Δυο τεράστιοι μπαλαδόροι που όμως αδίκησαν τον εαυτό τους λόγω των μεγάλων τους παθών. Και όσο και να θέλει ο Γκασκόιν να αρνείται τον παραλληλισμό αυτό σε ερωτήσεις δημοσιογράφων, οι ομοιότητες είναι πολλές. ««Ο Θεός να τον ευλογεί. Ήταν φίλος μου, όμως δεν θέλω να έχω την ίδια κατάληξη. Ο Τζορτζ δεν ήθελε να γίνει καλά, ενώ εγώ προσπαθώ». Τι προσπαθεί; Να σταματήσει το ποτό.

Ένα πάθος που τον έχει φέρει πια να παλεύει για τη ζωή του βρισκόμενος στην αφάνεια. Κάποια στιγμή όμως του έδωσε τον λόγο για να μαγέψει με ένα του γκολ, και να μνημονεύεται μέχρι και σήμερα και ενδεχομένως για πάντα, για τον τρόπο με τον οποίο το πανηγύρισε.

Euro 1996 – It’s coming home

Μια χώρα ζει σε ένα όνειρο… Όλη η Αγγλία περιμένει πως και πώς την έναρξη του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος στα γήπεδά της, έχοντας έναν στόχο. Την κατάκτηση του τροπαίου, ακριβώς 30 χρόνια μετά την κατάκτηση του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Κάτι που φάνταζε λογικό, εάν λάβουμε υπόψη την ποιότητα της εθνικής ομάδα της χώρας αλλά και το γεγονός ότι θα ήταν… γηπεδούχος σε όλα τα ματς έχοντας την στήριξη από τουλάχιστον 75.000 τρελούς φανατισμένους Άγγλους.

Ωστόσο, λίγες ημέρες πριν την έναρξη της διοργάνωσης και με τα βλέμματα όλων στη χώρα να είναι στραμμένα στην προετοιμασία της εθνικής ομάδας θα συμβεί κάτι που ξεσπάσει… θύελλα αντιδράσεων.

Το πρωινό της 31ης Μάιου η Αγγλία θα ξυπνήσει με ένα σοκ. Στο πρωτοσέλιδο της «Sun» φιλοξενείται μια φωτογραφία με τρεις από τους παίκτες της ομάδας να έχουν πιει τον… αγλέορα! «Βούτυρο στο ψωμί» των σκανδαλοθηρικών εντύπων της χώρας. Με τίτλο «DISGRACEFOOL», (απαράδεκτο, αισχρό), η εφημερίδα κατακεραυνώνει την εθνική ομάδα, και τους παίκτες της, που είναι εμφανώς μεθυσμένοι, με τον συντάκτη να επικεντρώνεται στον Πολ Γκασκόιν, αφήνοντας σε… δεύτερη μοίρα του Στιβ ΜακΜάναμαν και Τέντι Σέριγχαμ που είναι και αυτοί μαζί του.

«Αυτή είναι η φωτογραφία που δείχνει τον Γκασκόιν να προπονείται για το μεγαλύτερο ποδοσφαιρικό τουρνουά στην Αγγλία από το Παγκόσμιο Κύπελλο 1966», γράφει, μεταξύ άλλων και στην δεύτερη σελίδα της εφημερίδας ακολουθούν και άλλες φωτογραφίες από την «έξοδο» των παικτών στο Χονγκ Κονγκ μετά την ολοκλήρωση της προετοιμασίας της ομάδας. Ανάμεσα σε αυτές ξεχωρίζει εκείνη του Γκασκόιν να είναι καθισμένος ένα από τα καθίσματα του μπαρ, που μοιάζει με καρέκλα οδοντιάτρου και ο barman, να του ρίχνει ποτό με μπουκάλια στο στόμα, στην “dentist chair”.

Ο βρετανικός Τύπος εξαπολύει επίθεση στους πάντες, και φυσικά στον Τέρι Βέναπλς, τον προπονητή της ομάδας, ο οποίος γνώριζε για την έξοδο αυτή. Μάλιστα, όπως θα γίνει γνωστό αργότερα, ο ίδιος ο Βέναπλς είχε δώσει το ΟΚ στους παίκτες να βγουν εκείνο το βράδυ στο bar απέναντι από το ξενοδοχείο που ήταν η αποστολή της ομάδας για να ξεσκάσουν οι παίκτες. Ανάμεσα τους ήταν και ο βοηθός του, Μπράιν Ρόμπσον ο οποίος θα επιτηρούσε την κατάσταση.

«Κοιτάξτε τους αστείους παίκτες που θα εκπροσωπήσουν την Αγγλία και θα παίξουν στο Ευρωπαϊκό την επόμενη εβδομάδα». «Κοιτάξτε αυτούς τους μεθυσμένους χούλιγκανς εκτός ελέγχου». Τα σχόλια του βρετανικού Τύπου για τα όσα έγιναν στο Χονγκ Κονγκ.

Με τις μέρες να περνάνε η εθνική Αγγλίας έχει επιστρέψει στο Νησί και ετοιμάζεται για την έναρξη των υποχρεώσεών της, με τον Τύπο να περιμένει στη γωνία να συνεχίσει το… κράξιμο.

ΤΟ ΠΡΏΤΟ ΜΑΤΣ ΣΤΟ EURO

Η έναρξη της Αγγλίας στη διοργάνωση δεν ήταν ό,τι καλύτερο. Οι παίκτες του Βέναπλς θα έρθουν ισόπαλοι 1-1 με την Ελβετία. Το αποτέλεσμα κρίνεται αποτυχημένο, ο Τύπος συνεχίζει την κριτική αλλά το κλίμα στην ομάδα μένει ανεπηρέαστο, έχοντας μπροστά της το δεύτερο ματς απέναντι στους μισητούς Σκοτσέζους, που και αυτοί έχουν ξεκινήσει με 0-0 στην πρώτη αγωνιστική απέναντι στην Ολλανδία.

Έτσι στις 15 Ιουνίου 1996, στη δεύτερη αγωνιστική και οι δύο, Αγγλία και Σκωτία οφείλουν να πάρουν τη νίκη εάν θέλουν να κάνουν ένα βήμα για την πρόκριση στην επόμενη φάση.

Στο παιχνίδι αυτό ο Πολ Γκασκόιν είναι αποφασισμένος να πάριε την εκδίκησή του. Μάλιστα, όπως εξιστορεί ο Ρεντναπ έχει πει στους συμπαίκτες του, πως εάν σκοράρει θέλει να πανηγυρίσει με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Θέλοντας να απαντήσει στην κριτική που είχε δεχθεί.

Το πρώτο ημίχρονο του αγώνα θα λήξει χωρίς σκορ. Στο 53ο λεπτό ο Σίρερ θα κάνει το 1-0. Ωστόσο η Σκωτία θα ανεβάσει την απόδοσή της, θα χάσει ευκαιρίες και μια ακόμη μεγαλύτερη για να ισοφαρίσει. Στο 78ο λεπτό ο Σίμαν θα αποκρούσει το πέναλτι του ΜακΆλιστερ και στη συνέχεια της φάσης με μια μακρινή πάσα θα κάνει την αρχή για το… ρεσιτάλ του Πολ Γκασκόιν.

Ο «Γκάζα» θα σκοράρει και στον πανηγυρισμό του, σε συνεννόηση με τους συμπαίκτες του θα αναπαραστήσει τη ”dentist chair”.

Λίγα χρόνια αργότερα ο Τζέιμι Ρεντναπ θα εξιστορήσει… «Ο Πολ μας είχε πει ‘’σήμερα’’ θα σκοράρω. Και όταν το κάνω, φροντίστε να πανηγυρίσουμε με την dentist chair. Όταν έβαλε το γκολ θυμάμαι τον εαυτό μου να τρέχει, μαζί με τον ΜακΜαναμαν και τον Σίρερ να πάρουμε τα μπουκάλια με το νερό και να πηγαίνουμε πάνω του».

Την επομένη ο Γκασκόιν ήταν και πάλι πρωτοσέλιδο στον βρετανικό Τύπο. Όμως εκείνη την ημέρα δεν ήταν ένας μεθυσμένος, χοντρός παίκτης αλλά ο ήρωας τον οποίο όλοι ευχαριστούσαν για την νίκη στο ματς αυτό, παραδεχόμενος την… ήττα του από τον τρέλο-Γκάζα.

Η Αγγλία πέρασε και έχασε την πρόκριση στον τελικό από ένα χαμένο πέναλτι του Σάουθγκεϊτ στο ματς με την Γερμανία. Το γκολ του Πολ Γκασκόιν παραμένει ως μια από τις πιο επικές στιγμές των «τριών λιονταριών» στην παρουσία της ομάδας στις μεγάλες διοργανώσεις, με ένα γκολ πανέμορφο που όμως έμελλε η ιστορία να το θυμούνται περισσότερο για τον πανηγυρισμό που ακολούθησε.