Αυτό το διάστημα διεξάγεται το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα κολύμβησης το οποίο είχε αναβληθεί τον προηγούμενο Μάϊο ένεκα της πανδημίας. Η χώρα μας θα πάρει μέρος στη διοργάνωση με τέσσερις αθλητές: Κάλια Αντωνίου (50μ., 100μ., 200μ. ελεύθερο), Νικόλα Αντωνίου (50μ., 100μ., 200μ. ελεύθερο), Φίλιππο Ιακωβίδη (50μ., 100μ. ύπτιο) και Τρύφωνα Χατζηχριστοφόρου (50μ., 100μ. ύπτιο). Την αποστολή συνόδευσαν στην Ουγγαρία οι προπονητές Σταύρος Μιχαηλίδης και Γιώργος Μυλωνάς.
Γνωρίζοντας τον Τρύφωνα Χατζηχριστοφόρου ως πρωταθλητή κολύμβησης και ως άνθρωπο θεωρήσαμε σημαντικό να μας ενημερώσει για το πως εξελίσσεται το πρωτάθλημα και ποιες οι επιδόσεις. Σίγουρα δε θα επικεντρωθούμε στον ίδιο, αφού είμαστε βέβαιοι πως δεν το επιθυμεί.
Αγαπητέ Τρύφωνα, καταρχάς θα θέλαμε να μας ενημερώσεις ποιες συνθήκες επικρατούν στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα και πως διεξάγεται εν μέσω πανδημίας;
“Αρχικά να σας ευχαριστήσω για το ενδιαφέρον και την προβολή που δίνεται από το δικό σας μέσο στο άθλημα της κολύμβησης. Είναι τουλάχιστον τραγικό το γεγονός ότι δεν υπάρχει η παραμικρή αναφορά στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κολύμβησης από την συντριπτική πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Επικοινωνίας στην Κύπρο παρόλο που υπάρχει και τηλεοπτική προβολή (μόνο φυσικά για τους τελικούς των αγωνισμάτων).
Το φετινό Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα διεξάγεται κάτω από πρωτόγνωρες συνθήκες ελέω της πανδημίας. Όλοι οι αθλητές, προπονητές και παράγοντες που βρίσκονται στην Βουδαπέστη για την διεξαγωγή των αγώνων ακολουθούν αυστηρότατα πρωτόκολλα τα οποία έχει επιβάλει η διοργανώτρια αρχή. Αφού έχουμε περάσει από πληθώρα μοριακών τεστ (4 PCR), τόσο στη χώρα μας ο καθένας, όσο και κατά την άφιξη μας εδώ, έχουμε εγκλειστεί σε ξενοδοχεία τα οποία χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την διοργάνωση. Ουσιαστικά δεν μπορούμε να βγούμε από το ξενοδοχείο παρά μόνο για να μεταβούμε στο κολυμβητήριο των αγώνων ενώ ανά 2 μέρες περνάμε ξανά από νέο τεστ”.
Ποια η εκτίμηση των αποτελεσμάτων μέχρι στιγμής για τους Κύπριους κολυμβητές στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κολύμβησης; Πως κρίνονται τα αποτελέσματα και εάν είναι τα αναμενόμενα;
“Τα αποτελέσματα της Κυπριακής αποστολής κρίνονται αφενός ως αναμενόμενα, αλλά αφετέρου δεν μπορούν και να μας αφήνουν ικανοποιημένους. Μέχρι στιγμής είχαμε την κατάρριψη ενός Παγκυπρίου ρεκόρ ενώ θα μπορούσαμε να έχουμε τουλάχιστον μια είσοδο στους ημιτελικούς αν όχι και στους τελικούς ενός αγωνίσματος. Αν η ερώτηση φυσικά είναι να αναλύσουμε τις αιτίες της παρουσίας της Κυπριακής αποστολής, τότε αυτό θα αποτελούσε μια μεγάλη και εντελώς διαφορετική συζήτηση”.
Θεωρείται πως η αποχή λόγο της πανδημίας είναι καταλυτικός παράγοντας; Προφανώς δεν είχαν όλοι αθλητές ανά την Ευρώπη την ίδια αντιμετώπιση με τα μέτρα που πάρθηκαν στις χώρες τους. Στην δική μας τη χώρα συζητείται πως οι Ομοσπονδίες Αθλητισμού όφειλαν να είναι πιο αποφασιστικές σε σχέση με τα μέτρα της Κυβέρνησης ώστε να διεκδικούσαν περισσότερες διευκολύνσεις και χαλαρώσεις. Εντοπίζεται σοβαρές διαφορές;
“Θα συμφωνήσω απόλυτα στο ότι οι συνθήκες ήταν και παραμένουν διαφορετικές από χώρα σε χώρα. Δεν μπορώ να έχω ισχυρή άποψη για το πώς χειρίστηκαν οι άλλες χώρες τους αθλητές τους, μπορώ όμως να υπολογίσω ότι έχουν κάνει εξαιρετική δουλειά στις πλείστες των περιπτώσεων. Αυτό το στηρίζω στο γεγονός ότι το επίπεδο της διοργάνωσης είναι αρκετά υψηλό. Ήδη έχουμε δει παγκόσμια ρεκόρ παρόλο που φέτος είναι Ολυμπιακή χρονιά και πολλά από τα κορυφαία ονόματα δεν έχουν ετοιμαστεί πλήρως για το Ευρωπαϊκό καθώς μεγάλος τους στόχος είναι η Ολυμπιάδα.
Μπορώ φυσικά να έχω πλήρη εικόνα και συνεπώς άποψη για τους χειρισμούς στη δική μας χώρα τους οποίους και θα χαρακτήριζα ανεπαρκείς και παιδαριώδεις ως ένα βαθμό.
Αφενός να αναφέρουμε τα ετεροβαρή μέτρα της κυβέρνησης τα οποία δεν είχαν πολλές φορές καμία λογική. Και επειδή δεν μου αρέσει να λαϊκίζω αλλά να παραθέτω επιχειρήματα, παραθέτω ενδεικτικά ένα παράδειγμα: Να αφήνουν ανοιχτά τα εμπορικά κέντρα (δεν κρίνω αν ήταν σωστό ή λάθος) αλλά παράλληλα στα κολυμβητήρια να μπορούν να κολυμπούν 6 άτομα σε όλη την Κύπρο. Να σημειώσουμε ότι υπάρχουν ανοιχτά κολυμβητήρια σε Λευκωσία, Λεμεσό, Λάρνακα, Πάφο και Αμμόχωστο. Τα τετραγωνικά μέτρα μιας πισίνας είναι 50*20 περίπου ενώ κάποια κολυμβητήρια περιλαμβάνουν πέραν της μιας πισίνας. Αποτέλεσμα, στα εμπορικά κέντρα να στοιβάζεται ο κόσμος αλλά τα κολυμβητήρια να φιλοξενούν 1 ή 2 αθλητές κατά τη διάρκεια της μέρας ανά κολυμβητήριο. Δηλαδή 30*10=300 τ.μ περίπου για τον κάθε ένα.
Και ας μην έφτανε μόνο αυτό, η επιλογή των προνομιούχων αθλητών που θα δικαιούνταν να προπονούνται άφηνε εχτός πολλούς, δίχως επαρκεί κριτήρια δημιουργώντας έτσι αθλητές 2 ταχυτήτων. Ευτυχώς μεταγενέστερα αυτό διορθώθηκε και μια σχετικά ικανοποιητική μερίδα αθλητών είχε πρόσβαση στις πισίνες μετά το τέλος του Γενάρη (γύρω στα 40 άτομα Παγκύπρια). Φυσικά πλέον ήταν αργά καθώς οι αθλητές που προπονούνταν σε όλο το χρονικό διάστημα είχαν σαφή προβάδισμα.
Στην δική μου περίπτωση η Ομοσπονδία δεν έκρινε παρόλη την προϊστορία και τις επιτυχίες μου ότι ήμουν αρκετά καλός για να με δηλώσουν στις λίστες ή να με προωθήσουν να μπορώ να προπονούμε (φυσικά αυτό το έκανα για άλλους ξέρετε η πίεση καμιά φορά και το μέσο πάει σύννεφο). Τον τελευταίο χρόνο αναγκάστηκα να σταματήσω την προπόνηση μου πέραν από 2 φορές λόγω μέτρων της Κυβέρνησης και λόγω του ότι δεν ήμουν αρκετά «καλός» για να συμπεριληφθώ στους αθλητές που είχαν πρόσβαση σε πισίνα. Το ότι εξασφάλισα την πρόκριση στο Ευρωπαϊκό δύσκολα μπορώ να το εξηγήσω και εγώ πως το κατάφερα (ίσως από πείσμα), αν και πάλι η προετοιμασία μου είναι ελλιπής και τα αποτελέσματα μου όχι στο ιδανικό επίπεδο.
Φυσικά αυτό που θέλω να θίξω δεν είναι μόνο τα ετεροβαρή μέτρα της Κυβέρνησης αλλά η αναβλητικότητα και η έλλειψη οράματος της ομοσπονδίας ώστε να πάρει το άθλημα πιο μπροστά. Και προφανώς εδώ η ανικανότητα τους να αντιμετωπίσουν τις καταστάσεις, στοίχισε τη χρονιά σε πάρα πολλούς όχι μόνο σε μένα (π.χ. αθλητές που διεκδικούσαν υποτροφίες σε πανεπιστήμια, διευκολύνσεις στο στρατό κ.α.). Δεν νομίζω να έκανε διαφορά αντί 300τ.μ στον κάθε αθλητή να έδιναν για παράδειγμα πρόσβαση σε 40 κολυμβητές Παγκύπρια (πράγμα που θα σήμαινε ότι θα αντιστοιχούσαν 40-50 τ.μ στον κάθε ένα (και πολύ περισσότερα είναι αλλά ας μην εμβαθύνουμε δεν είμαστε μαθηματικοί)”.
Έχεις συμμετέχει σε αρκετούς διεθνής αγώνες και έχεις αποκομίσει αρκετές εμπειρίες που θεωρούμε κρίσιμο να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Ποια διαφορά εντοπίζεις ανάμεσα στους Κύπριους αθλητές και στους αθλητές άλλων χωρών που συμμετέχουν σε τέτοιες διοργανώσεις;
“Έχω συμμετάσχει σε αρκετούς διεθνείς αγώνες ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια και έχω συναναστραφεί με αθλητές από πολλές χώρες. Η διαφορά μας είναι ουσιαστικά πολυδιάστατη. Οι χώρες οι οποίες είναι πιο μπροστά έχουν πλάνο για τις μικρές ηλικίες ώστε να προωθήσουν τα νεαρά ταλέντα τους που θα αποτελέσουν μετά τους πρωταθλητές τους. Έχουν δηλαδή όραμα και πλάνο μακροχρόνιο. Επιπρόσθετα έχουν πρόσβαση σε πολύ πιο καλές εγκαταστάσεις από εμάς καθώς έχουν επενδύσει σε αυτό. Στηρίζουν τους αθλητές τους στην προσωπική τους ζωή (δηλ. διευκολύνσεις στα Πανεπιστήμια, σχολεία κ.λ.π). Επιπρόσθετα δίνουν οικονομικά και όχι μόνο κίνητρα. Με απλά λόγια, αντιμετωπίζουν το κολύμπι ως ένα επάγγελμα και όχι ως μια υγιής απασχόληση όπως εμείς στην Κύπρο. Δεν είναι τυχαίο που οι μεγαλύτερες επιτυχίες της Κύπρου στο άθλημα προέρχονται από τις προηγούμενες 10ετίες όπου στον υπόλοιπο κόσμο τα πράγματα δεν ήταν και τόσο επαγγελματικά. Το χάσμα δηλαδή μεγαλώνει αντί να μικραίνει καθώς εμείς εδώ προχωρούμε με πιο αργά βήματα.
Τέλος, ακόμα και με τις οικονομικές συνθήκες και τα κονδύλια στην Κύπρο, οι ενέργειες που κάνουμε είναι παιδαριώδεις. Ουσιαστικά η ομοσπονδία δεν έχει να προσφέρει στους αθλητές της απολύτως τίποτα. Και επειδή όπως είπα δεν μου αρέσει να λαϊκίζω, πιο κάτω παραθέτω παραδείγματα:
1) Η ομοσπονδία θα μπορούσε να συνάψει συνεργασίες με γιατρούς, ψυχολόγους, φυσιοθεραπευτές, χειροπράκτες, διατροφολόγους κ.α. ώστε να παρέχει καλύτερες τιμές στους αθλητές της.
2) Η ομοσπονδία θα μπορούσε να συνάψει συνεργασίες για παροχή εξοπλισμού ή συμπληρωμάτων το οποίο θα χαλάρωνε το οικονομικό βάρος που πέφτει στους γονείς των αθλητών ή πολλές φορές και στους ίδιους τους αθλητές. Αν όχι για πλήρη παροχή, ακόμη και εκπτώσεις θα ήταν μια μορφή βοήθειας.
3) Θα μπορούσαν επίσης να συνάψουν συνεργασίες με Πανεπιστήμια στην Κύπρο και στο Εξωτερικό.
Τέλος θα μπορούσαν να ανοίξουν διάλογο με τους αθλητές και να μάθουν τις ανάγκες τους.
Με λίγα λόγια, αν αποχτούσαν όραμα τα πράγματα θα ήταν πολύ καλύτερα ακόμα και χωρίς να σπαταλήσουν ούτε ευρώ περισσότερο”.
Ένα μήνυμα που επιθυμούσες να στείλεις σε όσους νεαρούς και νεαρές ασχολούνται ή σκέφτονται να ασχοληθούν με αθλήματα όπως η κολύμβηση που δυστυχώς δεν έχουν την προβολή άλλων αθλημάτων.
“Θα πω το τετριμμένο που είναι όμως αλήθεια. Να ασχοληθούν με όποιο άθλημα τους αρέσει γιατί ο αθλητισμός προσφέρει αμέτρητα θετικά (πειθαρχία, υγεία, σεβασμό, κοινωνικοποίηση κ.λ.π). Αν ο αυτοσκοπός ξεκινώντας είναι να γίνεις πρωταθλητής τότε έχεις χάσει το παιχνίδι από την αρχή.
Πέραν από αυτά, επειδή σίγουρα ο πρωταθλητισμός είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τον αθλητισμό, αυτοί που θα προχωρήσουν ναι πρέπει να έχουν υπόψιν τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσουν (τις αναφέραμε και πιο πάνω) αλλά αυτό δεν θεωρώ ότι αποτελεί αντικίνητρο για να ξεκινήσει κάποιος και ώσπου τον βγάλει αναλόγως με τις δικές του δυνατότητες και θέλω”.
Αγαπητέ Τρύφωνα σ’ ευχαριστούμε πάρα πολύ για τη συζήτηση μας και ευχόμαστε σε σένα και στην αποστολή της Κύπρου τα καλύτερα αποτελέσματα. Εκ μέρους του match.cy θα θέλαμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι είμαστε δίπλα σας, στηρίζοντας κάθε σας προσπάθεια.
