Η Ομόνοια έχασε το ντέρμπι με το ΑΠΟΕΛ λόγω της δικής της αγωνιστικής παρουσίας. Προφανώς… ξέχασε ποια είναι και τι είχε υποχρέωση να κάνει.
Κανείς δεν ήταν αυτός που έπρεπε, κανείς δεν ήταν ο εαυτός του και κατά συνέπεια η ομάδα δεν έπαιξε όπως μπορεί. Ήταν μια πολύ κακή μέρα, η οποία διαμορφώθηκε από τις παρακάτω «συνθήκες».
Πνευματικά ανέτοιμη
Η Ομόνοια μπήκε στο ντέρμπι απέναντι σε έναν αντίπαλο που αγωνιστικά κατέρρεε-ήταν ντέρμπι αιωνίων αλλά αυτό δεν αναιρεί την κατάσταση του αντιπάλου – προερχόμενη από μια τεράστια νίκη (επί της Πάφος FC ), πνευματικά ανέτοιμη. Οι ποδοσφαιριστές της έχαναν όλες σχεδόν τις μονομαχίες και είχαν συνεχείς λανθασμένες μεταβιβάσεις.
Το κέντρο ήταν περίπου ανύπαρκτο (ανασταλτικά και δημιουργικά) με την ομάδα να είναι κομμένη στη μέση, ενώ η αριστερή πλευρά της άμυνας ήταν συνεχώς εκτεθειμένη αφού ο Κίτσος δεν μπορούσε να ανακόψει το Μαϊόλι. Με το ημίχρονο να λήγει 0-0 όλοι περίμεναν δυο πράγματα. Αλλαγές στην ενδεκάδα και την Ομόνοια να ανέβει στο γήπεδο και να πιέσει. Ούτε το ένα έγινε ούτε το άλλο!
Η Ομόνοια συνέχισε να αγωνίζεται χωρίς σφυγμό, χωρίς νεύρο. Και χωρίς τάση διεκδίκησης της νίκης. Συνέχισε δηλαδή να είναι απορυθμισμένη. Και ακίνδυνη. Ούτε όταν δέχτηκε το γκολ (59’ Μάγερ) ανέβηκε για να κερδίσει μέτρα στο γήπεδο. Οι αλλαγές που έγιναν (οι πρώτες έγιναν στο 67΄) δεν βοήθησαν την ομάδα. Η δε πρώτη φάση για την Ομόνοια στο ματς έγινε στο 69’ σε σουτ του Κίτσου!
Την περασμένη βδομάδα ο Γιάννης Αναστασίου δήλωνε πως δεν έπαψε ποτέ να πιστεύει στο πρωτάθλημα. Σήμερα η Ομόνοια παρουσιάστηκε πνευματικά ανέτοιμη. Όχι για πρώτη φορά φέτος, με τον ίδιο να λέει ότι η ομάδα έδειξε παθητικότητα και ότι είναι ενοχλητικό» το να υπάρχει αυτή η τρομερή αλλαγή στην απόδοσή της ομάδας από το ένα ματς στο άλλο.
Το πρωτάθλημα είναι χαμένο. Ας συνέλθει πάραυτα η ομάδα για να μη χαθούν και οι εναπομείναντες στόχοι. Αυτό είναι το θέμα, κόουτς.
Π.Π.