Ο Αλέξις Σάντσεζ υπήρξε ένας από τους καλύτερους εξτρέμ-εσωτερικούς επιθετικούς των τελευταίων 20 ετών, ξεχωρίζοντας για την ταχύτητα, την τεχνική κατάρτιση και την ικανότητά του στο σκοράρισμα. Καταγράφοντας 166 συμμετοχές με 51 γκολ με τη φανέλα της εθνικής ομάδας (πρώτος σε αμφότερες τις στατιστικές κατηγορίες) θεωρείται ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στην ιστορία της Χιλής, συμμετέχοντας σε δύο Παγκόσμια Κύπελλα (πορεία μέχρι τη φάση των 16 στα Μουντιάλ του 2010 και του 2014) και κατακτώντας back to back δύο Κόπα Αμέρικα (2015, 2016).
Ξεκινώντας ως “παιδί-θαύμα” (αυτό ήταν άλλωστε και το παρατσούκλι του) μόλις στα 15 του χρόνια από την Κομπρελόα, ήρθε στα 18 του στην Ευρώπη για λογαριασμό της Ουντινέζε. Μετά από δύο δανεισμούς σε Κόλο Κόλο και Ρίβερ Πλέϊτ, με τις οποίες κατέκτησε πρωταθλήματα, γυρίζει στο Ούντινε και πραγματοποιεί τρεις γεμάτες χρονιές, με αποκορύφωμα την εκπληκτική σεζόν 2010-2011 όπου κατέγραψε 12 γκολ και 10 ασίστ στη Σέριε Α. Έκτοτε, έχει αγωνιστεί, είτε περισσότερο είτε λιγότερο επιτυχημένα, σε κάποιες από τις πιο ιστορικές ομάδες της Ευρώπης (Μπαρτσελόνα, Άρσεναλ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, Ίντερ, Μαρσέιγ), με πιο παραγωγικές του χρονιές το 2013-14 (19 γκολ και 12 ασίστ στη La Liga με τους “Μπλαουγράνα”) και το 2016-17 (24 γκολ και 10 ασίστ στην Πρέμιερ Λιγκ με τους “Κανονιέρηδες”), επιστρέφοντας το περασμένο καλοκαίρι στην Ουντινέζε.
Παρά τη λαμπρή σταδιοδρομία του στα γήπεδα, ο Σάντσεζ ξεκίνησε τη ζωή του με τον πιο δυσοίωνο τρόπο. Γεννήθηκε στην Τοκοπίγια, μια πολύ φτωχή πόλη στα βόρεια της Χιλής, η οποία βασίζεται σχεδόν αποκλειστικά στα ανθρακωρυχεία της. Ο πατέρας του τους εγκατέλειψε, όταν ο Αλέξις ήταν πολύ μικρός κι έτσι η μητέρα του δούλευε όλη μέρα ως καθαρίστρια και ως πωλήτρια ψαριών και λουλουδιών για να μεγαλώσει την πολύτεκνη οικογένειά της (τον ίδιο, τον αδερφό του Ουμπέρτο και τις αδερφές του Ταμάρα και Μαργιόρι), ενώ ψυχολογικά και οικονομικά στήριζε την οικογένεια και ο θείος του. Ο ίδιος ο Σάντσεζ συνέβαλε στον δύσκολο βιοπορισμό της φαμίλιας μόλις από τα έξι του χρόνια, έχοντας ήδη ως όνειρο να γίνει ποδοσφαιριστής.
- :
Με τα λόγια του αδερφού του, Ουμπέρτο: “Ο Αλέξις δεν είχε τίποτα όταν μεγάλωνε. Έπρεπε να παλέψει για το οτιδήποτε. Ήμασταν οι φτωχότεροι μεταξύ των φτωχών. Κάποιες φορές ήταν τόσο πεινασμένος που χτυπούσε την πόρτα των γειτόνων για ένα κομμάτι ψωμί. Πάντα μας έδιναν ό, τι είχαν περίσσευμα”.
Όταν, μάλιστα, η μητέρα του συνελήφθη από τις αρχές επειδή πωλούσε ψάρια χωρίς άδεια, ο Σάντσεζ πήρε την οριστική κι αμετάκλητη απόφαση να μοχθήσει ακόμα πιο σκληρά για να γίνει επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και να φροντίσει για την ευημερία της οικογένειάς του. Κάπως έτσι εξηγείται, λοιπόν, όχι μόνο η ανάπτυξη της φυσικής ροπής του προς το ποδόσφαιρο, αλλά κυρίως το πάθος που κατέθετε στο χορτάρι ακόμα κι όταν είχε γίνει πια πολυεκατομμυριούχος.
Πηγή: ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ (σελίδα στο facebook)
- :