Η προσπάθεια του Σταύρου Παπασταύρου για ριζικές αλλαγές στον τρόπο λειτουργίας της ΚΟΠ βρίσκει ανταπόκριση, βάσει επίσημων τοποθετήσεων από πλευράς Ομόνοιας. Υπάρχουν, δηλαδή, σωματεία που εξέφρασαν τη διάθεση να μπουν σε διάλογο προκειμένου να βρεθούν λύσεις στα προβλήματα που ταλανίζουν το κυπριακό ποδόσφαιρο.
Αυτό λέχθηκε χωρίς περαιτέρω λεπτομέρειες όσον αφορά στους ενδιαφερόμενους. Και τολμώ να πω ότι προκαλεί έκπληξη σε όλους όσοι ασχολούνται με το ποδόσφαιρο στον τόπο μας.
Κανονικά, δηλαδή, θα έπρεπε να σπεύσουν οι παράγοντες ΟΛΩΝ των ομάδων να φωνάξουν «παρών» στο κάλεσμα του προέδρου της Ομόνοιας. Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι.
Υπάρχει παράγοντας ή ομάδα που να μην τα έβαλε με την ΚΟΠ και την ηγεσία της τα τελευταία χρόνια; Ούτε ένας -παρακαλώ- και το προσυπογράφω. Άπαντες μυξοκλαίνε κατά καιρούς και εξαπολύουν μύδρους κατά της Ομοσπονδίας, με βαρύγδουπες δηλώσεις και μακροσκελείς ανακοινώσεις.
Εντούτοις, οι περισσότεροι κρύβονται πίσω από το μικρό τους δαχτυλάκι αντί να αξιοποιήσουν την «ασίστ» του Παπασταύρου. Βλέπετε μπαίνουν στη μέση τα μικρά και μεγάλα συμφέροντα της ομαδάρας του καθενός και δεν τολμούν να τα βάλουν με τη «μαμά Ομοσπονδία» διότι φοβούνται τις συνέπειες.
Δεν πρέπει να μας διαφεύγει ότι υπάρχουν παραδείγματα για τους «άτακτους» που βρέθηκαν στο μάτι του κυκλώνα επειδή τα έβαλαν με το κατεστημένο. Κάπως έτσι εφαρμόζεται το κυπριακότατο «κρύψε να περάσουμεν» και είναι όλα μέλι – γάλα!
Εν κατακλείδι οι… σφυρίζοντες αδιάφορα σε μια ωμή πραγματικότητα θα πρέπει να έχουν υπόψιν πως η στάση τους μπορεί να τους αφήσει εκτεθειμένους στο μέλλον. Διότι οι κλάψες τους δεν θα έχουν αντίκρισμα…
Γιώργος Χατζηαντώνης