Είναι γεγονός πως λίγο πριν από την έναρξη των πλέι οφ της περασμένης σεζόν (αλλά και κατά τη διάρκειά τους) ο Άρης απέκτησε τρομερή δυναμική, η οποία συνέβαλε τα μέγιστα στην κατάκτηση του τίτλου. Ωστόσο, η δημιουργία της δυναμικής αυτής, όπως και η διατήρησή της, δεν ήταν κάτι εύκολο. Ήταν μια διαδικασία η οποία ήταν συνεχής σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς, ενώ είχε και τα «σκαμπανεβάσματά» της.
Για να φτάσει στο σημείο εκείνο, ο Άρης πέρασε από δύσκολες περιόδους, όπως για παράδειγμα το μεγάλο αρνητικό του σερί των επτά αγωνιστικών χωρίς νίκη. Εντούτοις, παρά τα όποια εμπόδια τής εμφανίστηκαν, η «ελαφρά ταξιαρχία» κατάφερε να τα ξεπεράσει και να στεφθεί εν τέλει πρωταθλήτρια.
Το επίτευγμα αυτό γίνεται ακόμη πιο αξιοθαύμαστο εάν αναλογιστεί κανείς ότι οι «πράσινοι» της Λεμεσού άλλαξαν τρεις συνολικά έδρες μέσα στη διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Ξεκίνησαν με το Τσίρειο, ακολούθως μεταφέρθηκαν προσωρινά στο «Αντώνης Παπαδόπουλος» και προς το τέλος κατέληξαν στη φυσική τους πλέον έδρα, το στάδιο «Άλφα Μέγα».
Είναι εύκολα αντιληπτό, λοιπόν, το πόσο δυσκολότερο ήταν το επίτευγμα της κατάκτησης του πρώτου τίτλου στην ιστορία του, έχοντας να αντιμετωπίσει τέτοιου είδους αντικειμενικές δυσκολίες.
Σε κάθε περίπτωση, με τη νέα αγωνιστική σεζόν τα πράγματα θα είναι αρκετά διαφορετικά για τη λεμεσιανή ομάδα. Θα αρχίσει και θα ολοκληρώσει τις υποχρεώσεις της στο νέο της γήπεδο, κάτι το οποίο σαφέστατα θα προσδώσει πρόσθετη δυναμική από την αρχή.
Ακόμη, στην ίδια δυναμική θα «προσθέσει πόντους» και το γεγονός ότι η ομάδα είναι η πρωταθλήτρια, καθώς και το ότι θα ενισχυθεί ακόμη περισσότερο στο καθαρά αγωνιστικό κομμάτι.
Λοΐζος Μωυσέως