Ο λόγος για τα ποδοσφαιρικά πρότζεκτ και ειδικότερα αυτά που υπάρχουν τη δεδομένη στιγμή στο κυπριακό ποδόσφαιρο.
Πιο συγκεκριμένα, δύο από τα μεγαλύτερα αποτελούν αυτό της Πάφος FC και του Άρη. Δύο ομάδες που έχουν επενδυτές οι οποίοι βάζουν αρκετά χρήματα και θέτουν υψηλούς στόχους.
Και είναι πολλές φορές που ακούστηκε στην δημόσια σφαίρα η άποψη ότι σε περίπτωση που οι συγκεκριμένες ομάδες δεν κερδίσουν κάποιο τίτλο φέτος, αυτό θα αποτελεί αποτυχία.
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι τέτοιου είδους πρότζεκτ (και όχι απαραίτητα αυτό του Άρη και της Πάφου αλλά γενικότερα ανάλογα πρότζεκτ στον χώρο του ποδοσφαίρου) δεν μπορούν να κριθούν από τις πρώτες σεζόν τους.
Ακόμα και κάποιες επιτυχίες ή κατακτήσεις τροπαίων στα πρώτα τους βήματα δεν θα είναι αρκετά για να κριθεί συνολικά η δουλειά τους. Τέτοιου είδους πρότζεκτ χρειάζονται αρκετό χρόνο για δείξουν την πραγματική δουλειά που έγινε μέσω μιας μακράς διαδικασίας που διαρκεία χρόνια.
Αντίστοιχα παραδείγματα υπάρχουν άπλετα στον χώρο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου που αν και πρόκειται περί διαφορετικών μεγεθών μπορούν να δείξουν περί τίνος ακριβώς πρόκειται.
Μάντσεστερ Σίτι και Παρί Σεν Ζερμέν είναι δύο ομάδες οι οποίες απέκτησαν επενδυτές ωστόσο οι επιτυχίες τους δεν ήρθαν αμέσως αλλά σε μεταγενέστερο στάδιο, ακριβώς μέσω της προαναφερθείσας διαδικασίας.
Φυσικά αξίζει να σημειωθεί ότι υπάρχουν και τα… αρνητικά παραδείγματα όπως αυτό της Μάλαγα (και όχι μόνο) που αν και στο πρόσφατο παρελθόν απέκτησε επενδυτή ο οποίος έριξε αρκετό ”ζεστό” χρήμα στην ομάδα κατάφερε να έχει μια καταστροφική πορεία και πλέον παλεύει να μην υποβιβαστεί στην τρίτη κατηγορία της Ισπανίας.