Φωνάζει -ξανά- και το ΑΠΟΕΛ για τη διαιτησία, με τα… βέλη να στρέφονται τόσο προς τον πρόεδρο της αρμόδιας Επιτροπής, Μίλοραντ Μάζιτς όσο και τον πρόεδρος της ΚΟΠ, Γιώργο Κούμα.
Η διοίκηση της «γαλαζοκίτρινης» εταιρείας δεν είναι η πρώτη ούτε η τελευταία που βάλλει κατά των δύο ανδρών. Προηγήθηκαν πολλές άλλες διοικήσεις και με μαθηματική ακρίβεια θα ακολουθήσουν και άλλες.
Οι επιθέσεις κατά της Ομοσπονδίας και της διαιτησίας από τις ομάδες εκδηλώνονται είτε δικαιολογημένα είτε για λόγους εντυπώσεων. Προκειμένου, δηλαδή, να δικαιολογηθούν αρνητικά αποτελέσματα ή να εξασφαλιστεί μελλοντική εύνοια.
Το μόνο κοινό σημείο αναφοράς για όλα τα πυρά που δέχονται η ηγεσία της ΚΟΠ και ο επικεφαλής της διαιτησίας είναι ένα. Οι κ.κ. Κούμας και Μάζιτς απέτυχαν παταγωδώς στην πολυδιαφημιζόμενη προσπάθειά τους να διορθώσουν τα κακώς έχοντα στην κυπριακή διαιτησία.
Το χειρότερο στην προκειμένη περίπτωση είναι πως ο κύριος λόγος της αποτυχίας τους είναι η έλλειψη πραγματικής βούλησης για να καθαρίσουν τον χώρο. Δεν ξέρω κατά πόσο αυτό οφείλεται σε αδυναμία ή σκοπιμότητα, όμως το αποτέλεσμα της προσπάθειάς τους είναι μια τεράστια τρύπα στο νερό!
Το συμπέρασμα δεν εξάγεται ελαφρά τη καρδία, αλλά βάσει γεγονότων και δεδομένων. Υπενθυμίζω πως ο Σέρβος δεν ανέλαβε καθήκοντα… χθες για να πιστωθεί με έλλειψη χρόνου. Συμπληρώνει αισίως δυο χρόνια και δυο μήνες στο πόστο, καθότι προσλήφθηκε από την ΚΟΠ στι 21 Δεκεμβρίου του 2020.
Παρουσιάστηκε, μάλιστα, ως… Μεσσίας για την κυπριακή διαιτησία, όμως στην πορεία έχασε την στράτα και η εικόνα χειροτερεύει αντί να βελτιώνεται. Εντούτοις, τόσο ο ίδιος όσο και ο πρόεδρος της ΚΟΠ δίνουν ένα διαρκές ρεσιτάλ ευθυνοφοβίας, καθότι εθελοτυφλούν και διατυμπανίζουν την πρόοδο που μόνοι οι ίδιοι βλέπουν.
Την ώρα, δε, που όλοι τους φτύνουν κυριολεκτικά ανοίγουν ομπρέλα νομιζόμενοι πως βρέχει. Και τα πυρά αυξάνονται από κάθε κατεύθυνση. Είτε από εκείνους που τα «πουλέν» τους κατακρεουργούν στα γήπεδα είτε από εκείνους στους οποίους έκαναν χατίρια τα τελευταία χρόνια.
Τελικό συμπέρασμα: Η συνταγή απέτυχε χωρίς να διαφαίνεται φως στην άκρη του… τούνελ. Διότι δεν διαφαίνεται διάθεση για ανάληψη ευθύνης, παρά μόνο η εμμονή σε μία τακτική που αποδεικνύεται αναποτελεσματική.
Άσχημος